ENDEVINALLES
La seva olor és medicina.
El seu color es com la fel.
La seva alçada imposa,
i a la soca no té ni un pèl.
Així presoner de les ombres
del cementiri és el favorit.
Sempre sol i sense pompes
i el seu nom ja us l'he dit
|
"El Ciprés de Silos"
Enhiesto surtidor de sombra y sueño
que acongojas el cielo con tu lanza.
Chorro que a las estrellas casi alcanza
devandado a si mismo en loco empeño.
Mástil de soledad, prodigio isleño;
flecha de fe, saeta de esperanza.
Hoy llego a ti, riberas de Arlanza,
peregrina al azar, mi alma sin dueño.
Cuando te vi, señero, dulce, firme,
qué ansiedades sentí de diluirme
i ascender como tú, vuelto en cristales,
como tú, negra torre de arduos filos,
ejemplo de delirios verticales,
mudo ciprés en el fervor de Silos.
(GERARDO DIEGO, Versos Humanos) |