|
Base documental
d'Història Contemporània de Catalunya.
CLAUDIO
MOYANO SAMANIEGO (1809-1890)
Font:
DD.AA.: Enciclopedia de Historia de España,vol IV
(Diccionario biográfico). (1991). Madrid: Alianza
Editorial. 910 pp.
Text:
Nació el 30 de Octubre de
1809 en Fuente de la Peña o Bóveda de Toro (Zamora).
Estudió en Salamanca y en Valladolid las carreras de
filosofía, latín y leyes. Ejerció la abogacía y se
dedicó a la enseñanza, siendo catedrático, primero, de
instituciones civiles, y después, de economía
política, en Valladolid. En 1841 es elegido alcalde de
dicha ciudad. Dos años después es rector de la
Universidad de Valladolid, donde hizo grandes reformas, y
diputado a Cortes por el partido de centro. En 1844 lo
será por Zamora, e iniciar un acercamiento a
posiciones moderadas. En 1846 es diputado por Toro, y
cuatro años más tarde es rector de la Universidad de
Madrid durante un años. En 1853 se inicia su paso por el
Ministerio de Fomento. Se opuso, en las Cortes, a la
desamortización municipal decretada por Madoz en 1855.
En 1856, siendo ministro de Fomento, dio una ley
reguladora de la enseñanza que tiene dos partes: La Ley
de Bases, autorizando al gobierno para formar y promulgar
una Ley de Instrucción Pública (17-VIII-1857), y la Ley
de Instrucción Pública ( 9-IX-1857). Esta ley
fortaleció la autoridad central, pero no tuvo
inivaciones importantes. Se destacó por la rápida
aprobación de los expedientes de ferrocarriles. Ministro
en 1864, diputado por Toro durante la Restauración, es
elegido senador por Madrid en 1881, y vitalicio desde
1886. Murió en la capital de España el 7 de marzo de
1890 (JMIG). ( 595 p.)

|