At hostes, posteaquam ex (nocturnus-a-um) [?] fremitu vigiliisque de (profectio-nis, f.) [?] eorum senserunt, conlocatis insidiis bipertito in (silva-ae, f.) [?] , oportuno atque (occultus-a-um) [?] loco, a milibus passuum circiter duobus,(Romanus-a-um) [?] (adventus-us, f.) [?] exspectabant et, cum se (maior-ius) [?] pars agminis in magnam (convallis-is, f.) [?] demisisset, ex utraque [?] (pars-tis, f.) eius vallis subito se ostenderunt novissimosque premere et (primus-a-um) [?] prohibere (ascensus-us, m.) [?] atque iniquissimo nostris loco (proelium-ii, n.) [?] comittere coeperunt.

JULI CÈSAR, Guerra de les Gàl·lies, V 32, 1-2