Els Elogis dels Escipions

Luci Corneli Escipió Barbut, cònsol 298 a. C., censor 290 a. C.

text original (llatí arcaic):

[L. Corneli]o Cn. f. Scipio

Cornelius Lucius Scipio Barbatus Gnaivod patre
prognatus fortis vir sapiensque quoius forma virtutei parisuma
fuit consol censor aidilis quei fuit apud vos Taurasia Cisauna
Samnio cepit Subigit omne Loucanam opsidesque abdoucit.
[Lucius Corneli]us Gnaei filius Scipio.

llatí clàssic:

Cornelius Lucius Scipio Barbatus Gnaeo patre
prognatus fortis vir sapiensque, cuius forma virtuti parissima
fuit, consul censor aedilis qui fuit apud vos. Taurasiam Cisaunam
Samnium cepit subigit omnem Lucanam obsidesque abducit.

traducció:

Luci Corneli Escipió, fill de Gneu.

Luci Corneli Escipió Barbut, fill de Gneu, un home valent i savi, la bellesa de la qual és exactament igual a la seva valentia, fou edil, cònsol i censor entre vosaltres; va prendre Tauràsia i Cisauna a Samni; sotmeté tots els lucans i va prendre'n hostatges.