DE PUNISCHE OORLOGEN

Nadat Rome erin geslaagd was het hele Italische schiereiland te overheersen, was het een machtige staat geworden in de Middellandse Zee, van hetzelfde niveau als Carthago, een stad in het noorden van Afrika (het huidige Tunesië), gesticht door de Feniciërs. De Carthagers hadden kolonies gesticht in heel het noorden van Afrika, het zuiden van het Iberische schiereiland (Malaca of Malaga, Gadir of Cádiz) Eivissa, Corsica Sardinië en Sicilië. Hun commerciële sterkte had hen tot concurrenten gemaakt van de Griekse kolonies in het Iberische schiereiland (Emporion), in het zuiden van Frankrijk (Marseille – Massalia) en op Sicilië, waar hun belangrijkste stad Syracuse was. In deze situatie waren Rome en Carthago twee machten in volle expansie die voorbestemd waren om met elkaar in conflict te komen, voor de heerschappij over het westelijk deel van de Middellandse Zee.

De eerste Punische oorlog (264-241 v.C.)

De tweede Punische oorlog  (218-201 v.C.)

De derde Punische oorlog (149-146 v.C.)

Kaart van de Punische oorlogen

Reconstructie van Carthago.